Po zakończeniu II wojny światowej podjęto decyzję o konieczności uczczenia pamięci milionów mężczyzn, kobiet i dzieci, ofiar walk o wolność, zbrodni, a w szczególny sposób więźniów hitlerowskich obozów koncentracyjnych, wyzwolonych przez aliantów właśnie w kwietniu 1945r. Z biegiem czasu jeden dzień został rozciągnięty na cały miesiąc, w którym rokrocznie odbywały się różnego rodzaju imprezy i uroczystości, drukowano plakaty i książki, pokazywano filmy, porządkowano groby, urządzano spotkania z kombatantami.

W obecnym czasie, ze względu na pandemię, nie możemy po raz kolejny spotkać się w szkole przy tablicy poświęconej pamięci Pana Piotra Szwarca, ale za sprawą strony internetowej pragnę przypomnieć, że 7 kwietnia 1940r. rozpoczęło się aresztowanie nauczycieli na Suwalszczyźnie. W jego wyniku w ręce gestapo wpadli nauczyciele i dyrektorzy ze szkół w Sejnach, Gibach, Berżnikach, Poćkunach, Macharcach i Puńsku. 20 kwietnia aresztowano również kierownika Szkoły Powszechnej w Krasnopolu Pana Piotra Szwarca, który po przesłuchaniu w Suwałkach, został przewieziony do obozu w Działdowie, potem  Sachsenhausen i ostatecznie Mauthausen – Gusen.

Mieszkańcy Krasnopola w czasie wojny byli świadkami egzekucji Mariana Gorczaka, Henryka Tarasiewicza i żołnierza, którego imienia i nazwiska nie udało się ustalić. Na cmentarzu w Krasnopolu złożono też ciało żołnierza AK Franciszka Zdancewicza ps. „Karaś”, który zginął walcząc z Niemcami. Przedwojenna, żydowska społeczność naszej wsi stała się ofiarą Holocaustu. Nazwiska trzech mieszkańców Krasnopola można odnaleźć na liście tzw. obławy augustowskiej, mającej miejsce tuż po zakończeniu wojny.

Oddajmy im hołd minutą ciszy…

Opracowała K. Niemkiewicz-Koneszko